Πειραιάς Ιστορία
 |
| Πειραιάς Λιμάνι 1910 |
Ο Πειραιάς (αρχαία ελληνικά: Πειραιεύς) είναι πόλη, μέρος
του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθήνας και διαθέτει το σημαντικότερο λιμένα της
Ελλάδας.
Ο Πειραιάς συμπεριλαμβάνεται στο Δήμο Πειραιώς, ο οποίος σύμφωνα με
την Απογραφή του 2011 έχει έκταση 10,9 τ. χμ. και πληθυσμό 163.688 κατοίκους,
κάτι που τον καθιστά τον πέμπτο μεγαλύτερο σε πληθυσμό δήμο της χώρας μετά τις
συγχωνεύσεις που προκάλεσε το Πρόγραμμα Καλλικράτης.
Η Περιφερειακή Ενότητα Πειραιώς αποτελείται από τον ομώνυμο
δήμο και ακόμα τέσσερις δήμους (Δήμος Νίκαιας - Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Δήμος
Κορυδαλλού, Δήμος Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Δήμος Περάματος), με συνολικό
πληθυσμό 448.997 κατοίκους και έκταση 50,4 τ.χμ., και καταλαμβάνει το
νοτιοδυτικό τμήμα της περιφέρειας πρωτευούσης και αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη
πόλη της Ελλάδας.
Το κέντρο του Πειραιά απέχει περίπου 10 χιλιόμετρα από το
κέντρο της Αθήνας, της οποίας αποτελεί ιστορικό επίνειο.
Ο Πειραιάς στη σύγχρονη εποχή είναι σημαντικό βιομηχανικό
και εμπορικό κέντρο της χώρας, ενώ διαθέτει το μεγαλύτερο (σε επιβατική κίνηση)
λιμένα της Ευρώπης, συνδέοντας ακτοπλοϊκά την πρωτεύουσα με τα νησιά του
Αιγαίου και αποτελώντας ένα σημαντικό προορισμό για κρουαζιερόπλοια εντός της
Μεσογείου.
Ο Πειραιάς σύμφωνα με τον Στράβωνα αλλά και σύγχρονων
γεωλογικών μελετών ήταν κάποτε νησί το οποίο ενώθηκε με την Αττική μετά τις
αποθέσεις του Κηφισού αλλά και άλλων ρεμάτων της περιοχής.
Κατά τον Σουίδα υπήρξε κατά την τεταρτογενή περίοδο της
ιστορίας νησί ενώ η πρωτοελλαδική ζωή στην πόλη εμφανίζεται γύρω στο 3000 π.Χ.
Η περιοχή του Πειραιά φαίνεται να κατοικείται ήδη από τη νεολιθική περίοδο και
έφτασε στο μεγαλύτερο σημείο ακμής στην κλασική εποχή, όταν ανακηρύχθηκε για
πρώτη φορά σε δήμο, αποτελώντας συγκεκριμένα έναν από τους δήμους του άστεως
της αρχαίας Αθήνας, και επιλέχθηκε ως το επίνειο της αθηναϊκής πόλης-κράτους.
Ακολούθησε μια μακρά περίοδος παρακμής όπου ο Πειραιάς ερημώθηκε κατά καιρούς,
φτάνοντας μέχρι τον 19ο αιώνα και την μεταφορά της πρωτεύουσας του νεοσύστατου
τότε ελληνικού κράτους στην Αθήνα το 1834, οπότε ξεκίνησε μια περίοδος
ανάπτυξης της πόλης, με την σταδιακή αύξηση του πληθυσμού της και τον άρτιο
πολεοδομικό της σχεδιασμό με βάση το σύστημα που εφάρμοσε ο Ιππόδαμος ο
Μιλήσιος στον σχεδιασμό του αρχαίου Πειραιά, που αποτελεί πρότυπο πολεοδομικού
σχεδιασμού μέχρι και σήμερα.
Ο Πειραιάς είχε προταθεί το 1832 από τον Gutensohn, αρχιτέκτονα
του Λουδοβίκου Α' της Βαυαρίας, για πρωτεύουσα της Ελλάδας η οποία θα επεκτεινόταν
σταδιακά προς την Αθήνα, αλλά τελικά έγινε το αντίστροφο αφού επιλέχθηκε η
Αθήνα για πρωτεύουσα και ο Πειραιάς αργότερα ενσωματώθηκε στην περιφέρεια
πρωτευούσης.
Άμεσες πηγές για τη μελέτη της ιστορίας και τοπογραφίας του
Πειραιά αποτελούν οι διάφορες επιγραφές, ευρήματα αρχαίων τάφων, θεμέλια ναών,
νεωσοίκων, κτιρίων και τειχών και αρχαίων λιμενικών έργων, σε συνδυασμό πάντα
με τις περικοπές αρχαίων συγγραφέων που αναφέρονται στον Πειραιά, σπουδαιότεροι
των οποίων ήταν οι:
Θουκυδίδης, Ξενοφών, Αριστοτέλης, Πλούταρχος, Ισοκράτης,
Πλάτων, Λυκούργος, Δημοσθένης, Ηρόδοτος και Πολυδεύκης.
Ο αρχαιότερος όμως
αυτών ο Διόδωρος ο περιηγητής (4ος αιώνας π.Χ.)
ήταν αυτός που πρώτος συνέγραψε
για την Αττική, τον οποίον και ακολούθησε ο Ηλιόδωρος που συνέγραψε έργο εκ 15
βιβλίων για τα μνημεία της Αθήνας.
Vintage Φωτογραφίες της Ελλάδας
Vintage Photos of Greece
Σχόλια